Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Βόδι Talk



Hμουνα προχθές με ένα φιλαράκι μου και 3 γκόμενες.
Πατσολάκια - μπριζολοκατάσταση. Με πιάνετε πανω κάτω τι
εννοώ. Αγύμναστες μέχρι εκεί που δεν πάει και γενικά
αληθινές μπριζόλες νέο-ελληνίδες με την πλήρη έννοια στης λέξης.

Και εξηγώ.

Ενδιαφέροντα κινούμενα γύρω απο τη σχολή τους και μόνο.
Στο τσακίρ κέφι και καμιά σειρά με όμορφο πρωταγωνιστή
ισα ίσα να παιχτει και λίγο χάιδεμα κλειτορίδας με τη θέασή
του.Οκ όλα ως εδώ. Πολλούς ανθρώπους συναντούμε καθημερινά
με ζωές άδειες και ενδιαφέροντα ανύπαρκτα πέραν του εργασιακού χώρου.

Η συζήτηση εξελλίσεται όμως περαιτέρω.Και εδώ είναι που γελάμε.
Αφού η πρώτη ώρα αναλλώνεται σε κουβεντούλα πάνω στις σχολές και
αναγκάζομαι να χτυπήσω ποτάκι τρίτο για να αντέξω αυτόν τον ωκεανό
βαρεμάρας το θέμα αλλάζει ξαφνικά σε ενδιαφέροντα.

#1 Με τι άλλο ασχολείστε κορίτσια?

Βασικά...να μωρέ. Τρεξίματα με τη σχολή κατα κύριο λόγο.


#2 Γυμνάζεστε?

όχι...βασικά σιχαινόματε το γυμναστήριο και όλη την
κουλτούρα που προάγει(????)
Εσείς γυμνάζεσστε ε? Σας θαυμάζουμε.

#3 Ρε παιδί μου τίποτα άλλο? Μουσική π.χ.?

όχι...η μουσική δε μου λέει πολλά σαν τέχνη.
Ασε που κάποιοι φίλοι μου παίζουν κιθάρα, ντάξ
γρατζουνάν εκεί πέρα και νομίζουν πως κάνουν κάτι.

#4 Κινηματογράφος?

Αχ...αχ ναι. Βγήκε τώρα το ΤWILIGHT και θα πάμε να δούμε τον
Pattinson. Και τελευταία είδα και το sex and the city. Φανταστικό.
Να πάτε.(Θα προτιμούσα να την έκοβα σε πάγκο κρεοπωλείου).

#5 Λογοτεχνεία?

όχι...όχι με τίποτα. Και μόνο που βλέπω βιβλία δε μπορώ.
Δε μπορώ σου λεω. Με τέτοιο διάβασμα στη σχολή δε γίνεται απλά.
Άσε που δε με πολυενδιαφέρει το θέμα. Ως μικρότερη είχα διαβάσει
κάποια βιβλία τα οποία ούτε με συγκίνησαν ούτε και τα συναισθήματα
που μου περιέγραψαν οι φίλοι μου που μου τα πρότειναν μου έβγαλαν.

6# Εγώ π.χ. μαγειρεύω. Εσείς?

Σε καμία περίπτωση. Αυγά όμως βράζω, κάνω κορν φλέικς και βάζω ψωμί
και πάριζα στην τοστιέρα. Η μάνα στέλνει φαγητό και μάλιστα πολλές
φορές που βαριέμαι το τρώω και κρύο.


Μάλιστα λοιπον. Ένα μικρό δείγμα της αξίας μια μέσης ελληνίδας μπριζόλας.
Κανένα απολύτως ενδιαφέρον για τίποτα. Ούτε αθλήτισμός, δηλαδή η καλλιέργια
της σωματικής μας κατάστασης, ούτε πνευματική καλλιέργεια μέσω μουσικής,
λογοτεχνείας, κινηματογραφου.Μία παγερή αδιαφορία για πολύ σημαντικές πτυχές
της ζωής πολλών ανδρών. Μία παγερή αδιαφορία για δημιουργία.

Προχωρούμε παρακάτω. Τώρα αρχίζω να απορώ πως τις άντεξα.

Μετά τη δήλωση αγάπης για τον Pattinson ακολουθεί ο παραλογισμός
της 15χρονης παρθένας απο μη παρθένες όμως μπαζο-μπριζόλες.

"Κοίταξε δε μας χαλάει ο άνδρας να έχει λίγη κοιλίτσα. Αλλά προτιμούμε
six pack καταστάσεις.Τώρα ο δικός μου πάιζει πιάνο αλλα πολλές ώρες τη μέρα
ρε γαμώτο"

"Ααα, μην ανησυχείς! Οι άντρες έτσι είναι. Για να τους αλλάζουμε"

Προσέχετε λοιπόν. Δύο σαύρες οι οποίες έχουν μια μηδενιστική άποψη
για το τί είναι ζωή και πως γεμίζει ο χρόνος θέλουν να αλλάξουν τους άνδρες
τους.

Να αλλάξουν τί ακριβώς?
Την εκφραστικότητα του δύσμοιρου πιανίστα που γαμάει ερπετά?
Εμ σε γαμαει ρε τρισάθλιο κενό ον, εμ θελεις να αλλάξεις αυτό που τον
αντιπροσωπέυει. Αυτά που δεν καταλαβαίνεις μπριζόλα τελεύταία δε θα προσπαθείς
να τα αλλάξεις. Εφόσον "ενδιαφέρεσαι" για τον άνθρωπο δίπλα σου θα προσπαθείς
να κατανοήσεις την ανωτερότητα του και ας μην ξεχνάμε οτι άυτό σε κέρδισε.Μπάζο!
Διότι μπροστά στο δικό σου μυαλό και τα
δικά σου χέρια τα δικά του ειναι superior. Ένας άνθρωπος του δικού σου επιπέδου
πρέπει πρώτα να αλλάξει το τομάρι του το άθλιο και ύστερα να απαίτεί απο τον άλλον
να αλλάξει ο ίδιος.
Και πες μου αυτό.

Έστω οτι έχεις έναν πιανίστα που κάθεται και σκίζεται στο όργανό του.
έστω οτί διαβάζει λογοτεχνεία, ποίηση και φιλοσοφία οπότε καλλιεργεί διπλά
το πνέυμα του σε συνδιασμό με τη μουσική.
Εσύ Άχρηστη, χωριάτισσα που μου κατέβηκες Αθήνα απο το κωλοχώρι σου, οπού ήσουν
το ένα απο τα δέκα μουνιά του σχολείου σου, για να σπουδάσεις μια μέτρια
σχολή, πες μου. Τι ακριβώς θα αλλάξεις σε έναν τέτοιον άνθρωπο?

Θα τον κάνεις να βλέπει sex and the city?
Θα του επιβάλλεις να βλέπει τις άθλιες σειρές με college boys που αγαπάς?
Θα τον κάνεις να αφήσει το όργανό του?
Θα τον κάνεις πέρα απο τα βιβλία του?
Θα γυρίσει να διαβάσει Βαμβουνάκη?
Θα έρθει μαζί σου στην πρεμιέρα απο τα στρουμφάκια 3D?
Θα τον σέρνεις να παίζει τίτσου?
Θα τον σέρνεις να πίνει τον καφέ του με το καμπιονάτο-τις φίλες σου?

Έστω οτι η αλλαγή έχει επιτευχθει.
Τι θα μείνει απο αυτό το άτομο?
Εγώ θα τον λυπάμαι.
Εσύ θα συνεχίσεις να θέλεις να του κάθεσαι?
Μαλλον όχι σου απαντώ εγώ. Δεν έχεις να αλλάξεις τίποτα σε κανέναν.
Εσύ πρεπει να αλλάξεις γιατί είσαι κατώτερη. ΒΛΗΜΑ!

Απαιτούν οι περισσότερες απο αυτές απο τους άνδρες ξυρισμένα και καλογραμμωμένα
στηθάκια, δυνατά πόδια και φυσικά ένα μάτσο πρησμένα μπρατσόνια και όμορφους
ώμους. Λοιπόν ανθρώπινη μάζα κρέατος(λίπους) εγώ παρέχω αυτά τα features. Εσένα όμως
που βαριέσαι τη ζωή σου, ο κώλος σου είναι σαν ταψί και τα βυζιά σου κρέμονται
σαν αφρικάνα μάνα που δεν έχει βάλει σουτιέν ποτέ στη ζωή της, δε θα στα δώσω.
Διότι καλό γαμήσι δε θα μου κάνεις, διότι δε θα ξυπνήσω κανένα γαμημένο πρωινό
και θα θέλω να δώ τη μάπα σου, που εσύ η ίδια με δυσκολία την κοιτάς κάθε πρωί
στον καθρέπτη, για να σε αποκαλέσω αγάπη μου. Εντάξει?

Και φτάνουμε στο συμπέρσμα. Κανένας μα κανένας απο εσάς όλους δε δύναται να μην έχει
συναναστραφεί με άτομα τέτοιου επιπέδου. Κανένας δε μπορεί να αρνηθει πως ένα 80%
των μουνιών που κυκλοφορούν έξω έχουν αυτά τα στάνταρντς. Πολλοί απο εμάς τις χαρακτηρίζουμε
ως βόδια. Αυτό όμως είναι λάθος. Με ρεαλιστικές εξηγήσεις. Τα καημένα τα βοδάκια που τα υποβαθμίζουμε
χαρακτηρίζοντας με το όνομά τους τέτοια πλάσματα Α Δ Ι Κ Ο Υ Ν Τ Α Ι. Τα βόδια ούτε μπορούν να διαβάσουν,
ούτε να δημιουργήσουν.Αν μπορούσαν όμως μπορεί και να το έκαναν. Ενώ τα μπαζοξέκωλα που γαμάει και μαζί
επιχρυσώνει και δίνει αξία πολύς ανδρικός πληθυσμός δεν το κάνουν και δε θα το κάνουν.
Έναντι της ελληνίδας μπριζόλας όμως, τα βόδια πλεονεκτούν στο εξής σημείο. Γυμνάζονται. Καίνε
και καμμιά θερμίδα τα ζωντανά. Η ελληνίδα πατσόλα όμως όχι.


Νέστορας Κεφαλάς.

5 σχόλια:

  1. Ειλικρινά δε μου αρέσει να επαναλαμβάνομαι, αλλά που στον πούτσο τις βρίσκετε αυτές τις τύπισσες; Από ποιό πλανήτη έρχεσθε;
    Και οκ, υπάρχουν γκόμενες που τους αρέσει ο Πάτινσον, που τα μόνα βιβλία που έχουν διαβάσει στη ζωή τους είναι τα σχολικά (σχολείου και σχολής)και τα επετειακά τεύχη του Cosmopolitan, που για αυτές ψυχαγωγία είναι το Sex and the City και δε ξέρω τι άλλο.
    Αυτές όμως οι τύπισσες, βασικά γυμνάζονται -ή τουλάχιστον αυτό νόμιζα. Και γενικά, αυτές οι τύπισσες περιπιούνται τρελά, προσέχουν την εμφάνισή τους και όταν βλέπουν ίχνος κυτταρίτιδας παθαίνουν παροξυσμό, ο οποίος τους περνάει μόνο όταν το εξφανίσουν μετά από 10ωρο σερί στο γυμναστήριο.
    Άρα μπορεί να είναι απαίδευτες ή ακούλτουρες, αλλά πλαδαρές, δεν είναι :Ρ Πλαδαρές είναι τα -πώς τις λέτε ρε γμτ, α, ναι!- εναλλακτικά "μουνιά" που λίγο έχουν αναπτύξει τον εγκέφαλο -ίσα που να ρίχνουν στάχτη στα μάτια του μέσου Εαακίτη- "πατώντας" στο γεγονός ότι οκ, είμαι μπάζο, αλλά είμαι καλλιεργημένη -ας πούμε.
    Ή τέλος πάντων, εσείς είστε και 3, μάλλον εγώ ζω σε άλλο πλανήτη, τι να πω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μάλλον ζείτε σε άλλον πλανήτη ή δεν σχετίζεστε με γυναίκες. Ή ακόμα και αν σχετίζεστε δεν τολμάτε να παρατηρήσετε αυτά που βλέπουμε. Και μάλλον τρεις είναι οι θηλές σας, αλλιώς αναφέρεστε στα αρχίδια μου που παράγουνε τόσο σπέρμα που γεμίζει μιαν παγωτομηχανή. Το άρθρο αυτό το έγραψε ο σύντροφος Νέστωρ που μας έχει αφήσει εδώ και κάποιο καιρό, επομένως σεβαστείτε τη μνήμη του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δε νομίζω να σε πρόσβαλλα κανέναν, εάν το έκανα, ειλικρινά συγνώμη. Πάντως, όπως και νά'χει αυτό που περιγράφεται στο εν λόγω άρθρο, οι δικές μου κοινωνιολογικές παρατηρήσεις δεν το έχουν εντοπίσει ποτέ. Εξέφρασα μερικές απορίες, δεν έβρισα κανέναν, λυπάμαι πολύ για το φίλο σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είναι μεγάλη μας τιμή που μας διαβάζετε και επικοινωνούμε. Σας ευχαριστούμε και για το χρόνο σας και για τις απόψεις σας. Να είστε καλά ειλικρινά. Ο φίλος μας έχει αγγίξει μήνες τώρα τον αντρικό παράδεισο. Αιωνία η μνήμη του....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εδώ η ανακοίνωση του θανάτου του:

    patsololagnoi.blogspot.com/2012/02/blog-post.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή