το είπε και ο Magritte, επηρεασμένος από το βιβλίο του Foυcault: Αυτό εδώ δεν είναι πίπα!
Αποτελεί μέγιστη υποκειμενική αλήθεια ότι είμαι λάτρης των πιπέτων. Τα θεωρώ απαραίτητη προϋπόθεση στα πλαίσια μιας υγιούς σεξουαλικής ζωής. Και τα πιπέτα αποτελούνε λίθο θεμέλιο, έννοια και πράξη βασική που ξεκινά στις εφηβικές και εξελίσσεται στις ενήλικες σχέσεις. Ένα καλό πιπέτο πάντα σώζει μια κακή μέρα, και όπως και η ιστορία έχει δείξει τα καλά πιπέτα μπορούνε να έχουνε σημασία καθοριστική για την έκβαση και πολέμων ακόμη. Παρατηρείται ωστόσο μια πεοφοβία στον γυναικείο πληθυσμό, μιαν άρνηση να χαρούνε το δώρο που τους δίνεται, μια καλή πίπα δηλαδή, και έτσι είτε αρνούνται να πιάσουνε τρυφερά τον σκληρό πούτσο και να τον βάλουνε στο στόμα τους, είτε όταν το κάνουν τους λείπει τόσο η όρεξη που αποτυγχάνουν πλήρως. Αλλά αλήθεια, από που πηγάζει μια τέτοια πεοφοβία και που βαδίζει η κοινωνία χωρίς καλά πιπέτα;
Τα πιπέτα ξεκινάνε σαν πρακτική στις εφηβικές σχέσεις, τότε που οι κοπελίτσες αρνούνται από τον φόβο του πόνου να χάσουνε την παρθενία τους. Αλλά επειδή δεν θέλουνε και να χάσουνε το αγαπητό τους αγόρι του παίρνουνε καμιά πίπα, όχι τόσο από αγάπη για τον αντρικό πούτσο όσο από υποχρέωση και καθήκον απέναντι στην ικανοποίηση του συντρόφου τους. Έτσι αφού χάσουνε την παρθενία τους τα πιπέτα παραμερίζονται. Εξάλλου δεν τις ικανοποιούνε, νιώθουν ότι ασφυκτιούν από το ωμό κρέας μέσα στο στόμα τους και το σεξ τους είναι πλέον εύκολο: τα πόδια ανοίγουνε και όλα τα άλλα έρχονται από μόνα τους χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια...Αυτή η πρώτη επαφή των χειλιών με το αντρικό πούτσο είναι θα έλεγα κατά μίαν έννοια τραυματική καθώς προοιωνίζει το σπάσιμου του παρθενικού υμένα. Όπως ανοίγουνε τα πάνω χείλια έτσι θα ανοίξουνε και τα κάτω και αίμα θα χυθεί απ' την θυσία στο βωμό της ασίγαστης γκαύλας,..
Δεν μπορώ να αρνηθώ το γεγονός ότι ο δυτικός μας κόσμος έχει δομηθεί φαλλοκεντρικά. Και η καλύτερη αποτύπωση όλων αυτών λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης. Γενιές και γενιές αντρών μάθανε ότι ο βασικός σκοπός του σεξ είναι να τελειώνει ο άντρας, και η πράξη ολοκληρώνεται με την αντρική εκσπερμάτωση, ως άλλη αμερικάνικη τσόντα. Έτσι όχι μόνο η σεξουαλική πράξη παρέμεινε ημιτελής αλλά και ο άντρας αποκτούσε μεγάλα κενά όσον αφορά στο σώμα του άλλου. Αρνούνταν τα γυναικεία υγρά, αρνούνταν να γλύψει πέρα από το στήθος, αρνούνταν το πυρηναίο, την κλειτορίδα και τον πρωκτό εφόσον όλα αυτά δεν ικανοποιούσανε τον ίδιο. Έτσι ο εξελισσόμενος φεμινισμός, σε μια προσπάθειά του να δημιουργήσει ένα αντίβαρο και μιαν ισορροπία, θέλησε να στερήσει τον άντρα από την ηδονή, θέλησε να κάνει το σεξ κλειτοριδοκεντρικό, πράξη αποκλειστικά αφιερωμένη στην γυναίκα, και κορυφαία έκφραση αυτού είναι το λεσβιακό σεξ όπου η διείσδυση δεν είναι απαραίτητη. Ο φαλλοκρατικός και φαλλοκεντρικός πολιτισμός καλλιέργησε την φοβία του πούτσου, τον χρησιμοποίησε ως μέσο επιβολής και καταπίεσης, ως αρχετυπικό σύμβολο εξουσίας, στα πλαίσια ενός σεξιστικού κοινωνικού διαφωρισμού. Και αν θέλετε την άποψή μου το μοντέλο αυτό λειτούργησε οικονομικοκοινωνικά, έφερε αποτελέσματα και ανέπτυξε συγκεκριμένες κοινωνίες.
Φανταστείτε για παράδειγμα μετά από 12-15 ώρες δουλειάς στα ορυχεία της Βρετανίας του 19ου αιώνα ο άντρας να γύριζε σπίτι και εκεί που θα ήθελε να φάει, να ρίξει έναν και να κοιμηθεί, η γυναίκα του να του έλεγε πως δεν έχει μαγειρέψει γιατί δεν είναι σκλάβα του. Και σαν πήγαινε να την πηδήξει να του έκανε και παράπονα γιατί τελείωσε νωρίς, ή γιατί δεν τελείωσε και η ίδια... Αν γινότανε έτσι βιομηχανική επανάσταση, αν την επομένη ο άντρας θα μπορούσε να σκάψει άλλες 12 ώρες να μην μου ξαναπάρουνε πιπέτο.. Επομένως ο φεμινισμός εμφανίζεται τον 20ο αιώνα στο προσκήνιο σε μια εποχή που ο καπιταλισμός τον έχει ανάγκη: Θέλει να χρησιμοποιήσει την γυναίκα ως εργατικό δυναμικό στην παροχή υπηρεσιών αλλά και ως καταναλωτή, επομένως της επιτρέπει κάποια πράγματα για να της πάρει κάποια άλλα. Της υπόσχεται μιαν αποδόμηση του φαλλοκεντρισμού, της δίνει την ψευδαίσθηση της σεξουαλικής απελευθέρωσης και της επιτρέπει να φοβάται τον πούτσο. Τα πιπέτα έτσι, συνήθεια αμιγώς φαλλοκεντρική, πετιούνται στην άκρη, η γυναίκα διαμηνύει το "αν δεν πάρω δεν δίνω", η πρακτική χάνεται και οι τεχνικές τείνουνε να ξεχαστούν. Έτσι είναι σπάνιο σήμερα να πετύχεις κοπέλα που να σπάει καλά τον καρπό, να τον παίρνει όλο μέσα και να καταπίνει.
Για κάποιο περίεργο λόγο η γυναίκα πάντα βρίσκει δικαιολογίες στο γιατί δεν κάνει πιπέτα. Είτε δεν νιώθει άνετα, είτε δεν της αρέσει, είτε δεν της βγαίνει. Αν καθίσεις να της εξηγήσεις πως όταν της κάνεις στοματικά και σε επαφή με τα υγρά της έρχεσαι και δεν αντλείς κάποια βιολογική ευχαρίστηση θα σου πει πως το να πίνει σπέρμα είναι αηδία, αντιστρέφοντας το μάλιστα στο αν θέλεις εσύ ο ίδιος να δοκιμάσεις το σπέρμα σου ή αν το δοκίμασες ποτέ. Η ερώτηση είναι σαφώς ηλίθια, αλλιώς δεν θα έγραφα κείμενο για την Σπερματολαγνεία. Παρόλο λοιπόν που εσύ λατρεύεις τα υγρά της, και δεν κάνεις εμετό όταν έχει περίοδο και ματώνει σαν πουτάνα, αυτή σιχαίνεται το σπέρμα σου αντί να το κοινωνήσει ευλαβικά, να το ασπαστεί σαν πεμπτουσία και απότοκο της σεξουαλικής ΣΑΣ πράξης...
Θα ήθελα πολύ να σας υποσχεθώ πως όταν γίνει η Επανάστασις όλες μα όλες θα εξαναγκαστούν να παίρνουνε πιπέτα. Αλλά νομίζω ότι η φεμινιστική Αντίσταση θα ξεκινήσει ακριβώς από κει γιατί τα πιπέτα θέλουνε όρεξη, αυτό είναι το μόνο ταλέντο που απαιτούνε. Και η όρεξη δεν εκβιάζεται....
Η Επαναστατική μου πρόταση είναι ότι πρέπει να κάνουμε τις γυναίκες να αγαπήσουνε τον αντρικό και αντρίκιο Πούτσο και να τον θέλουνε όχι μόνο μέσα τους μα και έξω τους και πάνω τους και δίπλα τους. Εξάλλου αν συνέβαινε το αντίστροφο με το γυναικείο μουνί κανείς άντρας δεν θα έλεγε όχι. Οι πίπες δεν έχουνε να κάνουνε με την φαλλοκεντρικότητα του κόσμου αλλά αποτελούνε μία ακόμα σεξουαλική πρακτική που ομορφαίνει την σεξουαλική πράξη, όπως η πυρηναιολαγνεία, η κλειτοριδολαγνεία, η γλυφοπρωκτολαγνεία, συνήθειες που αφοσιώνονται στην αποκλειστική ικανοποίηση των γυναικών.
Έτσι την επόμενη φορά που θα αρνηθούνε να σας τσιμπουκώσουνε χρησιμοποιήστε τα άνωθι επιχειρήματα για να τις πείσετε για το αντίθετο. Εάν συνεχίζουνε να αρνούνται πείσε τες να πέσουνε στα τέσσερα και χώστε τους μια πούτσα χωρίς προειδοποίηση στον κώλο για να μάθουν. Μετά βρώμικο χώστε τον στο στόμα τους μέχρι να κάνουνε εμετό.
Με τις Πούτσες μας γλυκές σαν γλειφιτζούρια θα σας λιγώσουμε!
Πέτρος Διαμαντόπουλος
