Τα βράδια μας είναι μακριά και πικρά. Είμαι ο μόνος επιζών μιας διαρκούς σφαγής. Ο Νέστωρ σκοτώθηκε. Ο Πέτρος αλλαξοπίστησε. Η απουσία τους με νέκρωσε.
Τα βράδια δεν σκέφτομαι κανέναν. Τα βράδια μου είναι μακριά. Τα βράδια μου είναι σκληρά και αξημέρωτα.
Μονάχα ο Πούτσος στο χέρι μου κομποσκοίνι να προσεύχομαι. Να ξομολογώ τις αμαρτίες μου. Ο πούτσος μου να κατευθύνει τους βομβαρδισμούς. Και το σπέρμα να πετιέται ολόρθο, πίδακας αίμα, και να ξασπρίζει τα σπίτια μας και τις ζωές μας.
Ο Άντρας δεν νικήθηκε ακόμα. Ο Άντρας προχωρεί, το πουτσοκέφαλό του ορθωμένο, ο κώλος ιδρωμένος, μια κυπαροκοιλιά αχνοφαίνεται.
-Γειά σας. Ήρθαμε να γαμήσουμε.
-Μα δεν είναι μπουρδέλο εδώ, τι είναι αυτά που λέτε...
-Τότε γιατί έχει μια τσατσά και τόσες πολλές πουτάνες;
επέστρεψα, μα είμαι μονάχος. όσο αντέξω λοιπόν. Μαζί
ΟΣΟ ΑΝΤΕΞΟΥΜΕ
Οι Πούτσες μας στέκουν αυτόφωτες. Τα υγρά σας σαν περσίδες φωτίζουν την νύχτα μας.
Πέτρος Διαμαντόπουλος
Τα βράδια δεν σκέφτομαι κανέναν. Τα βράδια μου είναι μακριά. Τα βράδια μου είναι σκληρά και αξημέρωτα.
Μονάχα ο Πούτσος στο χέρι μου κομποσκοίνι να προσεύχομαι. Να ξομολογώ τις αμαρτίες μου. Ο πούτσος μου να κατευθύνει τους βομβαρδισμούς. Και το σπέρμα να πετιέται ολόρθο, πίδακας αίμα, και να ξασπρίζει τα σπίτια μας και τις ζωές μας.
Ο Άντρας δεν νικήθηκε ακόμα. Ο Άντρας προχωρεί, το πουτσοκέφαλό του ορθωμένο, ο κώλος ιδρωμένος, μια κυπαροκοιλιά αχνοφαίνεται.
-Γειά σας. Ήρθαμε να γαμήσουμε.
-Μα δεν είναι μπουρδέλο εδώ, τι είναι αυτά που λέτε...
-Τότε γιατί έχει μια τσατσά και τόσες πολλές πουτάνες;
επέστρεψα, μα είμαι μονάχος. όσο αντέξω λοιπόν. Μαζί
ΟΣΟ ΑΝΤΕΞΟΥΜΕ
Οι Πούτσες μας στέκουν αυτόφωτες. Τα υγρά σας σαν περσίδες φωτίζουν την νύχτα μας.
Πέτρος Διαμαντόπουλος
