όλοι ονειρευόμαστε να γαμήσουμε στα καρναβάλια μια τέτοια
Καλώς μας ήρθες πάλι τρελό καρναβάλι! Καιρός για πατσοκοίλιασμα, τσίκνα, άπειρο κρασί που μόνο σουρωμένος δέχεσαι να κατεβάσεις, τρίφυλλα (ίσως), μεθύσια σίγουρα και η ελπίδα του γαμησίου. Ντυνόμαστε με την ελπίδα να γδυθούμε, ακολουθώντας τα διονυσιακά μας έθιμα όπου αλκοόλ και πούτσα, και σαφώς πολύ τσίκνα πήγαιναν μαζί. Βέβαια οι αρχαίοι Αθηναίοι ουδέποτε έψηναν σουβλάκια, τα εντόσθια των ζώων τσίκνιζαν ωσάν σπονδή στους θεούς αλλά δεν γαμιέται. Ο Νεοέλληνας παίρνει λίγο Διόνυσο, λίγο λάτιν, κάτι κωλόκρασα, κρατικές επιδοτήσεις και κάνει καρναβάλια! Μετά ρωτάτε γιατί μας λοιδορεί ο Σόιμπλε ζώα.
Τα καρναβάλια είναι η ιδανική περίοδος για τις πατσόλες. Μεταμφιέζονται, ντύνονται, φοράνε χίλιες δυο μαλακίες για να μοιάζουνε μπάνικες γκόμενες. Η ελπίδα τους είναι να τις πετύχεις σουρωμένος, να μην τις πάρεις πρέφα και να τις γαμήσεις. Θέλουνε να τις πας σπίτι σου και να τις γαμήσεις στο κρεβάτι ως κυρίες. Θέλουνε και πρωινό τα ζώα.
Τα καρναβάλια είναι η ίδια περίοδος που λογής λογής αγάμητοι και ποταποί πατσολογάμηδες περιμένουνε να σφίξουνε κάνα ξέμπαρκο μεθυσμένο πατσόλι. Παίρνουνε ρετσίνες ή ούζα στα χέρια, προφυλακτικά στην τσέπη, και κολλάνε σε κάθε λογής μεθυσμενοπατσολοπαρέα. Εκβιάζουν φασώματα, υπαινίσσονται έρωτες, καταλήγουνε σε σχέση. Οι υπάνθρωποι πρέπει να πεθάνουν. Αν τους βρείτε πετροβολήστε τους. Ή έστω χαράξτε τους ένα μεγάλο ΠΓΜ (ΠατσολοΓάΜηδες) στο μέτωπο με την φαλτσέτα σας ώστε όλος ο κόσμος να δει τα φίδια που ζούνε ανάμεσά μας.
Τα καρναβάλια είναι καιρός πατσολογαμίας, δεν αντιλέγω. Είναι καιρός όπου ακάποτα γαμάς στις γωνίες (ενώ δίπλα σου περνάει κόσμος) διάφορες μασκοφορεμένες που απλώς σου σηκώσανε λίγο την φουστίτσα τους κι εσύ τους έσκισες το καλτσόν, κάνοντας στην άκρη το βρακάκι τους. Θυμάμαι την Αφροδίτη στη δευτέρα λυκείου και ακόμα γκαυλώνω. Πούτσα στις κρύες γωνιές, στα μουλωχτά, και δάχτυλα στον κώλο, nice..
Ωστόσο, ο σωστός διονυσιασμός δεν έγκειται στην αναμονή των καρναβαλίων μπας και γαμήσει το εν διονυσιασμώ υποκείμενο. Το πατσολογαμήσι στα καρναβάλια έρχεται ως μέρος μιας κατάστασης και όχι ως αυτοσκοπός. Οι μάσκες διασφαλίζουν ότι ποτέ δεν θα τη δεις στον δρόμο και θα λες από μέσα στου "πώ ρε μαλάκα τι γάμησα ο σάπιος...". Οι μάσκες εξασφαλίζουν την ανωνυμία. Γαμάς άγνωστες πατσόλες και εξαφανίζεσαι...Είναι το cheat meal που κάνουμε σε περίοδο γράμμωσης.
Ουδέποτε όμως ο σωστός καρναβαλιστής δεν γαμάει στο σπίτι του, ουδέποτε ξυπνάει το πρωί δίπλα σε αυτήν που γάμησε. Αντιθέτως κοιμάται μόνος του, σαβουριάζει πριν κοιμηθεί και πιθανώς να ξερνάει.
Γι' αυτό θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σε όλους τους επίδοξους καρναβαλιστές: ΜΗΝ ΦΕΡΝΕΤΑΙ ΤΑ ΠΑΤΣΟΛΙΑ ΣΠΙΤΙ ΣΑΣ. ΓΑΜΗΣΤΕ ΤΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ. ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΝΤΑΙ ΤΑ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΚΛΕΙΣΟΥΝΕ ΣΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΒΡΑΚΙ ΤΟΥΣ.
Με τους φαλλούς μας σαν machete χαράσσουμε δρόμο μες στην ζούγκλα.
Πέτρος Διαμαντόπουλος
ποια εντέλει γαμάς τα καρναβάλια
