Γυναίκα και Τιμόνι

Γυναίκα και τιμόνι... επ' αφορμήν των τελευταίων γεγονότων και στη μνήμη του μακαρίτη και μακαριστού Νέστορος συγγράφω ετούτο το άρθρο.

Οι γυναίκες είναι κοινώς αποδεκτόν ότι δεν μπορούν να οδηγήσουν. Πολλάκις το θέμα αυτό ήταν το αγαπημένο διάφορων σατιριστών ενώ υπάρχουν και έρευνες που καταδεικνύουν την περιορισμένη αντίληψη του χώρου που έχουν οι γυναίκες σε αντίθεση με τον ανδρικό πληθυσμό.

Αν, λοιπόν, είστε γυναίκα σας εκλιπαρώ, παρότι μπορεί να διαφωνούμε σε πολλά (ενώ γνωρίζουμε και οι δύο ότι εγώ εχώ το δίκιο) και να σας θεωρώ απλώς σπερματοδοχεία, σας ζητώ το εξής: αφίστε το τιμόνι. Πάρτε καλύτερα μία πίπα από τον άνδρα σοφέρ σας.

Άλλωστε έχει αποδειχτεί πως ένα καλό πιπέτο είναι αγχολυτικό. Με αυτό τον τρόπο θα καταφέρετε φεμινιστρίες και να αυξήσετε τη συνολική παραγωγικότητα (καθώς θα στηρίζετε ψυχολογικά το μοναδικό παραγωγικό στέλεχος της κοινωνίας, τον άνδρα) και θα προβαίνετε στην κατάποση της παραγωγής (του σπέρματός του δηλαδή, που αποτελεί μέγιστη για σας τιμή) αλλά και θα μειώσετε τον αριθμό ατυχημάτων και απωλειών άξιων συντρόφων (που στην τελική για σας δουλεύουν ζώα για να χοντραίνει η κωλάρα σας).

Ελπίζω στην τελική μέσα στη ματαιοδοξία της φύσεως σας να προβείτε στις πράξεις που σας συνέστησα, στη μνήμη αν θέλετε όχι του άνδρα-αγωνιστή Νέστορος, αλλά του πιποδότη και κωλογαμιά σας.

Στη μνήμη του Νέστορα τα καρόλια του οποίου αγαπήσατε και ήπιατε.

Όσο για τους πατσολογάμηδες φίλους που θα διαβάσουν το άρθρο τους παρακαλώ από τα βάθη της ψυχής μου στη μνήμη του αδελφού Νέστορος, να μη ξαναδώσουν τα αυτοκίνητα τους μες τον επόμενο μήνα στις πατσόλες ερωμένες τους.

Καλούς μας αγώνες,

Ανέστης Ρωσσίδης.