Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

Τα Πατσόλια της Διπλανής Πόρτας Part 1: Πως να Γαμήσετε την Γειτόνισσά Σας


ποια θα ήθελες να έχεις γειτόνισσα


Ήτανε Σεπτέμβρης. Ένα όμορφο και καλοπροαίρετο αγόρι σκάει μούρη σε μια άγνωστη πόλη, χωρίς να ξέρει κανένα. Το σπίτι χωρίς έπιπλα, το φαγητό στη λέσχη. Περιμένει να ξεκινήσει κάτι που τόσα έχει ακούσει να λέγονται γι' αυτό: η φοιτητική ζωή. Το πρώτο πρόσωπο που με υποδέχεται είναι η γειτόνισσά μου. Τριτοετίνα, βαμμένη ξανθιά, όχι το σκυλέ, με πιασίματα. Φοράει μαύρο τιραντάκι. Μου χαμογελάει. Ανάβω. Άπειρος, δεν ξέρω να το διαχειριστώ. Δεν το προσπάθησα καν. Τα 'χε μέναν φαντάρο τότες. Μου λεγε θα τον παντρευτεί. Βλαμμένη έως εκεί που δεν πάει. Ακόμα να τελειώσει την Θεολογία. Και πάνε χρόνια.....Πλέον έχει πατσολέψει, ειλικρινά δεν βλέπεται. Χαίρομαι που δεν την γάμησα. Αλλιώς εκείνη η καββαδιακή φράση θα με στοίχειωνε: Ότι γαμάω σαπίζει, δεν πεθαίνει σαπίζει...

Οι γειτόνισσες αποτελούνε έναν ακρογωνιαίο λίθο διαχρονικά στο φαντασιακό των αντρών. Είναι το γυναικείο πρόσωπο με το οποίο ερχόμαστε σε καθημερινή επαφή. Μετά την μητρική φιγούρα η γειτόνισσα είναι αυτή που συμβολίζει το οικείο. Ο κόλπος της δίνει υποσχέσεις γλυκιάς διαμονής, ένα περιβάλλον όπου το αντρικό υποκείμενο (εξάλλου μόνον οι άντρες μπορούνε να είναι υποκείμενα, μέρη μιας σύνταξης δηλαδή στην οποία υπάρχει πρωτο-βούλεσθαι) μπορεί να νιώσει γλυκά σαν το σπίτι του.

Η γειτόνισσα προσεγγίζεται εύκολα και αποφεύγεται δύσκολα. Πριν τη γαμήσεις πρέπει είτε να της δώσεις να καταλάβει ότι θα πέσει απλά καλή πούτσα είτε να σκοπεύεις να την παντρευτείς, να γκρεμίσεις την μεσοτοιχία που σας χωρίζει και τα δυο σας σπίτια να γίνουνε ένα κυριολεκτικά. Επίσης τη γειτόνισσα είναι δύσκολο να την κερατώσεις αφενός και αφετέρου εάν το κάνεις, ή εάν κάνεις οτιδήποτε την ενοχλήσει, μπορεί να σε κάνει να το μετανιώσεις πολύ άσχημα. Θα γαμιέται συνέχεια τα βράδια και θα φωνάζει 2 φορές για να την ακούς και να σκέφτεσαι πόσο μαλάκας είσαι που την παράτησες. Ή πόσο μαλάκας ήσουνα και σε παράτησε...

Η καλύτερες περιπτώσεις είναι οι milfoγειτόνισσες. Αυτές οι σαραντάρες οι οποίες δίνουνε πειστικές υποσχέσεις καλού σεξ και εχεμύθειας. Μόνο μη σε πάρει χαμπάρι ο άντρας της. Και αυτός μπορεί να σε κάνει να το πληρώσεις ακριβά. Και με διάφορους τρόπους...

Δεν έχω γαμήσει ποτέ γειτόνισσά μου. Δεν έχω ούτε εκείνο το παιδικό βίωμα με το κοριτσάκι του διπλανού σπιτιού που βλεπόμασταν τα καλοκαίρια κάπου στην επαρχία όταν πηγαίναμε στα πατρικά μας. Αν το είχα θα την είχα γαμήσει σε κάποια φάση μέσα στους αγρούς και το μικρό σπίτι στο λιβάδι θα γινότανε κόκκινο από αίμα παρθένας.

Η πούτσα μας δεν θα μας απογοητεύσει ποτέ!

Πέτρος Διαμαντόπουλος


και ποια εντέλει έχεις γειτόνισσα

2 σχόλια:

  1. Ανώνυμος20/2/12 07:51

    Από τα πιο σωστά άρθρα που λεχω διαβάσει! Τιμή στον σύντροφο Νέστορα!
    Αναστάσιος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αιωνία η μνήμη του τεθνηκότος συντρόφου. Δόξα, Τιμή και Όρθια Ψωλή σύντροφε Αναστάσιε!

      Διαγραφή