Ήτανε πριν από μια 3τία. Συνάντησα στις διακοπές των Χριστουγέννων τον πρώτο μεγάλο μου έρωτα, στο λύκειο, what in America is called "puppy love". Όταν με είχε πρωτοαφήσει είχα τάσεις αυτοκτονίας, κάπου εκεί στις αρχές της τρίτης λυκείου. Όλα τα τραγούδια είχανε γραφτεί για εκείνη, και όλα ξαφνικά αποκτούσανε νόημα. Η καρδιά μου σπαράζονταν, είχα παραισθήσεις, παρόλα ταύτα αρίστευσα στις πανελλήνιες και μαζί με το Άριστα ήρθε κερασάκι η Πωλίνα πίσω. Σε ένα μήνα περίπου την είχα παρατήσει την καριόλα. Όχι από εκδίκηση, αλλά γιατί κατάλαβα πια πως λειτουργεί το γαμημένο της το μυαλό.
Ένα δίμηνο αργότερα με πήρε τηλέφωνο μετά από 3 χρόνια η πρώτη κοπέλα που είχα ποτέ φιλήσει, η Ιωάννα. Έμαθε ότι πέρασα Σαλονίκη και ψαχνότανε πάλι. Είχε γίνει όμως τόσο χοντρή, είχε βάλει πάνω από 20κιλο από τότε που είχαμε χωρίσει, που ούτε τρίχα δεν έδειχνα. Ήμουνα πρωτοετής, είχα μπροστά μου μια νέα ζωή, καινούριους έρωτες να ζήσω. Όλα τα άλλα ανήκαν στο παρελθόν.
Ο μεγάλος μου έρωτας των φοιτητικών χρόνων, αυτός στον οποίο σπαράχτηκα και με σπάραξε, έμελε να λήξει άδοξα (όλοι οι έρωτες άδοξα λήγουν). Επομένως μία ακόμα γυναίκα της ζωής μου έγινε "πρώην". And life goes on..
Οι πρώην είναι μια ομάδα που συγκροτείται γύρω από έναν βασικό άξονα: Είναι όλες γυναίκες που ανταλλάξατε όχι μόνο υγρά αλλά και κομμάτια της ζωής σας, η οποία εν τέλει τις έκλεισε στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Οι πρώην είναι η φανερή ένδειξη μιας ζωής που λανθάνει, που αδυνατεί να φτάσει εκεί που θέλει να φτάσει. Είναι μια ζωή που προχωρά και αν δεν προσέξεις θα σε αφήσει πίσω, προσκολλημένο σε φιλιά που χάθηκαν. Οι πρώην είναι η αδυναμία μας να συνυπάρξουμε.
Η λύση με την Ιστορία είναι μία και η εξής: Οι φάκελοι ανοίγουν ύστερα από 30 ή 50 χρόνια και αργότερα γίνεται μια προσπάθεια ανασκόπησης. Μέχρι τότε δεν υπάρχει καμία επικοινωνία. Γιατί να υπάρχει άλλωστε; Γιατί πρέπει να έρχομαι διαρκώς σε επαφή με την αποτυχία μου, και ειδικότερα με την μαλακισμένη αποτυχημένη πρώην η οποία με παράτησε (ναι πάσχω κι εγώ από σύνδρομο εγκατάλειψης). Δεν είμαι ο πονεμένος και εγκαταλειμένος, είμαι ο αξιοπρεπής που διώχνει την κάθε μαλακισμένη πρώην που θέλει να κρατήσει μαζί μου επαφή. Και σαφώς εμένα αγαπάς αφού άλλοι σε γαμάνε...
Οι πρώην είναι οι γυναίκες που μας πλήγωσαν, ή που μας έκαναν να πληγώσουμε τον εαυτό μας. Δεν συγχωρούνται. Να τους κοπεί η κλειτορίδα.
Σφάξτε τις καριόλες στο γόνατο.
Πέτρος Διαμαντόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου