Τιμή και δόξα στον πιο επιτυχημένο χασάπη, που γνώρισε ο δυτικός κόσμος, τους τελευταίους αιώνες. Δε μιλάω για κανέναν άλλον πέρα από το γνωστό και μη εξαιρετέο playboy που ποζάρει περίτρανα στο slide των σπουδαίων ανδρών. Το Χιου Χέφνερ.
Γεννημένος το 1926 στο Σικάγο, προερχόμενος από μία συντηρητική οικογένεια, ο Χέφνερ το ‘49 σπούδασε ψυχολογία μόνο και μόνο για να εξελιχθεί αμέσως μετά στο μεγαλύτερο και πιο επιτυχημένο χασάπη της Δύσης.
Το 1953 εκδίδοντας το πρώτο τεύχος του πολυλατρεμένου περιοδικού, ο μέγας σφαγέας, χαράζει το δρόμο προς την επιτυχία κόβοντας διαρκώς όλο και περισσότερο τα μπριζολίδια και πετώντας τα έξω απ’ τη ζωή του.
Ο μέγας χασάπης πατώντας στο οφθαλμοφανές πέτυχε. Ξεφορτώθηκε τα πατσαδάκια και έστησε ένα μονοπώλιο από μπον φιλέ. Πατώντας στα όνειρα ακριβής εκπόρνευσης άπειρων λαγουδιών έχτισε έναν κολοσσό.
Δεν αρκέστηκε, όμως, στη διασημότητα και το χρήμα. Ο Χιου Χέφνερ, φίλε σαβουρογάμη, πορεύθηκε στη ζωή του με τον ίδιο τρόπο που ξεκινήσατε και οι δύο. Τι εννοώ; Ειπώθηκε πολύ καλά σε μία ταινία προ ολίγων ετών, σε μία απ’ αυτές τις ανούσιες χαζοκωμωδίες που αποσκοπούν στο να σκοτώσουν την ώρα σου, αλλά ενίοτε πετούνε ατάκες που σ’ αφήνουν μαλάκα. Τι ήταν το πρώτο πράγμα, λοιπόν, που ζητήσατε και εσύ και ο Χέφνερ όταν γεννηθήκατε; Ήταν το βύζι… και πως το ζητήσατε; Κλάψατε για το βυζί, αγωνιστήκατε.
Η διαφορά σας, λοιπόν, έγκειται στο ότι ο Χέφνερ ήταν αχόρταγος και ήθελε όλο το βυζί για πάρτυ του, συνέχισε να κλαίει. Εσύ μεγάλωσες και βολεύτηκες με γάλα αγελάδας. Καλός μαλάκας.
Στην ηλικία των 84 ετών, ο Χέφνερ δηλώνει ότι έχει πηδήξει πάνω από χίλιες γυναίκες. Τώρα θα μου πεις πολύ το παίζουν ιστορίες, ε ο συγκεκριμένος παίζει να λέει και αλήθεια και στην τελική σίγουρα έχει πάρει περισσότερες από το μέσο άνδρα.
Το ζήτημα, όμως, δεν είναι να εκτιμήσει κανείς το Χέφνερ γιατί γαμάει. Ο Χέφνερ αποτελεί πρότυπο άνδρα, ακριβώς γιατί κατακυριεύεται από την ενεργητικότητα της φύσης του. Δεν πτοείται. Δεν έχει λεφτά; Δανείζεται 1000$ απ’ τη μάνα του για να αρχίσει το Playboy! Δεν έχει στύση; Παίρνει βιάγκρα. Εντέλει, κλαίει για το βυζί.
Ας αναθεωρήσουμε, λοιπόν, τα πρότυπα μας και ας αγνοήσουμε τη φωνή του κάθε μαλακοκαύλη φίλου μας που τον σέρνει ακόμη μία πατσόλα.
Με το Χέφνερ στην καρδία, ο δρόμος προς την επανάσταση έχει ανοίξει.
Καλους αγώνες
-Ανέστης Ρωσσίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου