Η ενσάρκωση του Αμερικανικού ονείρου απαντάται σε ποιον άλλο αν όχι στον τρισμέγιστο Arnie. Ο Άρνολντ Σβάρτζενεγκερ, καταγόμενος από το Ταλ της Αυστρίας, πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια με έναν αυστηρό πατέρα, που πολλάκις χρησιμοποιούσε τη ζώνη του για την επιβολή πειθαρχίας. Στην ηλικία των 20 κερδίζει τον τίτλο Mr Universe και στη συνέχεια μεταναστεύει στην Αμερική, όπου στέφεται 7 φορές Mr Olympia. Πρωταγωνιστεί σε αναρίθμητες γνωστές ταινίες δράσης αλλά και κωμικές. Τέλος, εκλέγεται ο 38ος κυβερνήτης της Καλιφόρνια και πραγματώνει έτσι το American Dream, την απόλυτη επιτυχία από το μηδέν βασισμένος αποκλειστικά σε σκληρή δουλειά.
Η υπόσταση και μόνον του Σβαρτζ αποτελεί υμνωδία προς την ανδρική ενεργητικότητα. Πολλοί μπορεί να σπεύσουν να τον κατηγορήσουν για πνευματική στενότητα και να ισχυριστούν πως το ασύγκριτα συμμετρικό και γεμάτο μάζες σώμα του, του άνοιξε το δρόμο προς την επιτυχία. Αγνοούν, όμως, πιθανότητα τη θέληση, και την πειθαρχία που απαιτεί το χτίσιμο ενός τέτοιου σώματος, καθώς και την ψυχολογική πίεση που ασκούσε εντέλει ο ίδιος στον εαυτό του για την πραγμάτωση του φαινομενικά άπιαστου.
Διότι, πολλοί στόχοι μπορεί να μας φανούν ανέφικτοι. Το μόνο σίγουρο, όμως, είναι ότι ποτέ δε θα πραγματοποιηθούν αν δεν μπούμε καν στη διαδικασία να τους κυνηγήσουμε.
Ο Σβαρτζενέγκερ αποτελεί πρότυπο ανδρισμού, λόγω της αστέρευτης καύλας του. Της δίψας για ζωή. Στον ορισμό του για το τι ορίζει τον πρωταθλητή στο άθλημα του, ο ίδιος δηλώνει για τα βάρη πως: «Οι τρεις ή τέσσερεις τελευταίες επαναλήψεις είναι που μεγαλώνουν τον μυ. Αυτή η ανοχή στον πόνο είναι που χωρίζει τον πρωταθλητή από τον ηττημένο. Αυτό είναι που λείπει απ’ τους περισσότερους ανθρώπους, τα κότσια να συνεχίσουν και να αποφασίσουν ότι θα υποστούν αυτόν τον πόνο ό,τι και αν αυτό συνεπάγεται.»
Μπορεί ο Άρνολντ να μην ήταν κάποια μαθηματική ιδιοφυία, ένας καλός μουσικός, ούτε καν ο καλύτερος ηθοποιός δράσης. Σίγουρα, όμως, ήταν ένας μεγάλος άνδρας. Ο ορισμός της πειθαρχίας και της θέλησης και αναμφίβολα ορόσημο στο άθλημα του bodybuilding.
Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα κοιταχτείς φίλε σαβουρογάμη στον καθρέφτη και θα σκεφτείς ότι μπορεί και να μην είσαι για μεγάλα πράγματα κάνε μου ένα χατίρι. Συλλογίσου πόσο σκληρά αγωνίστηκες για τα μεγάλα πράγματα και μην περιμένεις να σου δοθούν απλόχερα. Ειδάλλως, βολέψου μες τη μετριότητά σου και τουλάχιστον μη μας πρήζεις τ’ αρχίδια γκρινιάζοντας.
…and remember, I’ll be back
-Ανέστης Ρωσσίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου