Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

Η Κουλτούρα των Γυναικών Part 3: Σκυλόμουνα


Έκανες όλη την εβδομάδα οικονομία και επιτέλους ήρθε η ώρα. Άξιζε τον κόπο που δυο μέρες τώρα τρως μόνο πορτοκάλια γιατί μάζεψες το χαρτζιλίκι σου και μπορείς επιτέλους να πας με τις φίλες σου στα μπουζούκια. Στη χειρότερη των περιπτώσεων στο Σακή ή στο Χολίδη, στην καλύτερη αν λογαριάζεις τον εαυτό σου για ψαγμένη σκυλού, στο Γονίδη.

Απαραβίαστος κώδικας της εξόδου: 50 ευρώ στην τσέπη, φτηνό ξεκωλέ ντύσιμο, ενισχυτικό σουτιέν, φρεσκοβαμμένο πλατινέ το μαλλάκι.

Σιγά σιγά συναντιέστε, φτάνετε στα μπουζούκια και σας βολεύουν σε κάποιο τραπέζι δεύτερης κατηγορίας. Στα πρώτα κάθονται κλασσικά οι κωλομπαρίζοντες άρχοντες, με τον γκρίζο κρόταφο, το λευκό μπέρμπερι πουκάμισο, τη συνοδεία δύο εισαγόμενων κοριτσιών και ένα γερό μάτσο παράδες, αποκτηθείσες με μεθόδους αμφιβόλου νομιμότητος.

Βγαίνει το πρώτο όνομα και πληροίτε τον σκοπό της ύπαρξης σας, τσιρίζετε βλακωδώς. Ορμάτε στο τραπέζι και χορεύεται έτσι ώστε ο κάθε πικραμένος σαβουρογάμης να πάρει το μάτι του μπας και βρεθεί κάποιος να τολμήσει να σας γαμήσει.

Στην κατηγορία των σκυλόμουνων εντάσσονται επίσης και οι ίδιες οι τραγουδίστριες. Συνήθως πλαστικές, ωραίες και ξεκωλιάρες. Ακούγονται φήμες για βίζετες, αν και ποτέ κανείς γνωστός μας δεν τις έχει γαμήσει αλλά είναι κρυφό μυστικό ότι ο σαπιοκοιλιάς άρχοντας του πρώτου τραπεζιού τους περνάει ένα μανίκι ενίοτε.

Στα σκυλόμουνα (πιθανότατα και στους πατεράδες αυτών) μπορούμε να αποδόσουμε ένα μεγάλο μερίδιο της ευθύνης για την κρίση. Διότι, τα λεφτά που έδωσαν στον μαφιόζο ιδιοκτήτη για να πάρει την SLK του, συνήθως είναι ευρωπαϊκά κονδύλια για γεωργική ανάπτυξη που αποδόθηκαν στον πατέρα τους, ο μισθός του μήνα του ή/και αφορολόγητα που με κάποιον τρόπο αυτός έβγαλε.

Φυσικά, το σκυλόμουνα έχουν και τα θετικά τους. Δε γίνεται να είμεθα αφοριστικοί. Τα σκυλόμουν τείνουν να πίνουν (και να καταπίνουν) πολύ. Αυτό καθιστά ευκολότερο το έργο του επίδοξου σαβουροσφίχτη που σκαρφίζεται κάθε είδους ευφυολόγημα και ιστορία για να πείσει τα σκυλόμουνα να του κάτσουν. Όχι ότι είναι και ιδιαιτέρως δύσκολο. Συνήθως, αρκούνται σε ένα ακριβό πουκάμισο, παραμύθια για λεφτά και ιστορίες από μεθύσια.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η συγγένεια αυτού του είδους μουνιών με τα κλαμπόμουνα. Πρόκειται για δύο εξίσου αργόσχολες και άνευ ουσιαστικού λόγου για ζωή (πέρα απ’ το ξεκαύλωμα των σαβουρογάμηδων διά της διάτασης των ποδιών) κατηγορίες μουνιών. Το αστείο, ωστόσο, είναι ότι τα κλαμπόμουνα θεωρούν τις σκυλούδες φτινιάρικα ξεκώλια και τούμπαλιν.

Η ουσία, όμως, είναι μία και οι δύο θέλουν πούτσο...

-Ανέστης Ρωσσίδης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου