Βραδυνές σκέψεις γα τα λάθη του παρελθόντος μου, απασχολούν το ήδη ταλαιπωρημένο μυαλό μου. Για μία ακόμη φορά. Ναι. Τα λάθη μας είναι πράξεις για τις οποίες δε θα έπρεπε απαραίτητα να μετανιώνουμε. Αρκεί φυσικά να μην τα ξανακάνουμε. Το δις εξαμαρτείν που λένε....
Στο παρόν άρθρο θα αναφερθώ στην πρώτη σχέση που χτίζει ένας άντρας με μια γυναίκα. Όχι τη σχέση που κάνει στο γυμνάσιο ή στο λύκειο, αλλά τη σχέση που δημιουργεί κατα κύριο λόγο ως φοιτητής, κάπου στο πρώτο με δεύτερο έτος και μπορεί και αργότερα για κάποιους, δεν έχει σημασία. Για την πρώτη του σχέση η οποία θα είναι η καθοριστική του σχέση. Σ' αυτή που θα δώσει πολλά και θα πάρει λίγα. Σ' αυτή που θα αναλώσει χρόνο δίχως αντάλαγμα. Σ' αυτή που θα πιστέψει σε όσο δε πίστεψε τίποτα ποτέ του.
Γενικά επικρατεί μέσα σε όλους μας μια νοοτροπία, δεν ξέρω κατα πόσο λάθος ή σωστό είναι αυτό, του στυλ "Δεν πρόκειται οτιδήποτε κακό να συμβεί σε εμένα". Οπώς και για κάθε νέο άτομο είναι τελείως άκυρο να κάνει ασφάλεια ζωής έτσι και αυτό. Έτσι πιστεύουμε και στην πρώτη μας σχέση πως τίποτα δε θα πάει στραβά, πως η πρώτη μας επιλογή είναι και η σωτήρια επιλογή, πως η πρώτη μας κοπέλα δεν έχει την παραμικρή σχέση με όλα αυτά τα τσουλιά που κυκλοφορούν έξω και μαυρίζουν τις ψυχές μας. Αυτό όμως είναι λάθος(τουλάχιστο για μεγάλα ποσοστά).
Σεβαστό ποσοστό γυναικών πριν έρθεις εσύ φίλε μου, όπως πήγα και εγώ στη δική μου πρώτη, έχει γαμηθεί γύρω στις 5 φορές maximum πριν απο εσένα. Μέσα στον παραλογισμό της παρθενίας που έδερνε τις περισσότερες όταν επιχείρησαν να κάνουν την πρώτη τους σχέση, αυτές επέλεξαν άτομα που τους έκαναν τη ζωή κόλαση, επειδή απλά είχαν όμορφα μάτια και συμπεριφορά ταρίφα. Εσύ όμως δεν είσαι έτσι, είσαι ρομαντικός, είσαι καλός, είσαι πιστός, είσαι διαλλακτικός, είσαι ειλικρινής. Επειδή την αγαπάς όπως σου έμαθε η μάνα σου να αγαπάς τις γυναίκες.
Εσύ δίνεις χρόνο σε ασχολίες. Γεμίζεις τη ζωή σου. Εκφράζεσαι. Μέσα απο μουσική, μέσα απο λογοτεχνεία, μέσα απο γυμναστική. Και θέλεις να τα μοιραστείς μαζί της. Θέλεις να της μιλήσεις για τη μέρα σου. Για τη ζωή σου. Επιμένεις. Αλλά δεν τα καταφέρνεις διότι αυτή δε σε καταλαβαίνει. Θεωρεί τις προσπάθειες σου μάταιες και την έκφρασή σου κενή. Αυτή αράζει με τις φίλες της για αιώνιους καφέδες ή καίγεται με το διάβασμα που έχει για τη σχολή. Εσύ όμως θέλεις να πιστέψεις πως αυτή βλέπει σε εσένα τα χαρίσματα αυτά. Το δυναμισμό σου και την εκτόνωση των συναισθημάτων σου (με όποιον τρόπο...). Αλλά δεν το βλέπεις. Εξακολουθέις όμως να το πιστεύεις και να θέλεις να της αφιερώνεις τον πολύτιμό σου χρόνο. Να αφιερώνεις το χρόνο σου σε ένα άτομο που δεν καταλαβαίνει και μάλιστα δε σέβεται το δικό σου χρόνο. Θέλεις να μιλήσεις για κάτι σημαντικό μαζί της. Να εκφράσεις προβληματισμούς που έχεις για την κοινωνία, για τον κόσμο. Να ανεβάσεις το επίπεδο της συζήτησης. Αλλά τη βλέπεις να χασμουριέται και να χαμογελάει ανόητα.
Τη δικαιολογείς..."κουρασμένη θα είναι η καημένη..."
Βλέπεις οτι δεν επιβραβεύεσαι απο αυτό. Βλέπεις προσκόληση στον τάδε πρώην που της φέρθηκε σα ζώο, βλέπεις το μάτι της να παίζει και να φλεράρει ακόμα και όταν είναι έξω μαζί σου. Δεν είναι ειλικρινής απέναντί σου. Εκθέτεις τους προβληματισμούς σου για να συζητηθούν, τους αποφεύγει, λέγοντάς σου πως δε θέλει να μαλώνετε ενώ αν επιμείνεις τότε οι φίλες της θα σε κοιτάζουν με μισό μάτι. Έχεις ακούσει πως παίχτηκε κάτι όσο εσύ έλλειπες με κάποιον άλλον αλλά εσύ δε θέλεις να το πιστέψεις. Σου αραιώνει το σεξ δίχως αιτία. Τα βλέπεις... αλλά αρνείσαι να τα δεχτείς.
Λοιπόν φίλε μου φτάνει. Όλοι μας θέλουμε να πιστεύουμε πως οι δικιές μας καταστάσεις και οι δικές μας σχέσεις δεν έχουν προβλήματα και δε θα αγγίξουν ποτέ την αθλιότητα που δέρνει τον κόσμο μας. Αλλά όχι. Δεν είναι έτσι. Μακάρι να ήταν.
Εσύ φέρεσαι υπέροχα και ανέχεσαι ένα άτομο το οποίο δε σου γυρίζει πίσω ούτε το 30% απο αυτά που δίνεις.
Όλοι μας στην πρώτη μας σχέση πιστεύουμε πως βρήκαμε το άτομο που μας γεμίζει και μας ακούει και μας καταλαβαίνει και μας αγαπάει και άλλες λοιπές μαλακίες. Το "'εταιρόν μας ήμισιν". Ναι μαλακίες είπα, μουνοδουλάρη παπάρα που νομίζεις πως οι πιθανότητες είναι με το μέρος σου και πως το σύμπαν συνομότησε για χάρη σου. Επειδή απλά γαμιέσαι μαζί της και κοιμάσαι μαζί της δε σημαίνει οτι σ' αγαπάει, άσχετα που μπορεί να στο λέει. Για το όνομα του θεού. Γυναίκα είναι. Της αρέσει να λέει οτι "αγαπάει". Αν δεις το facebook της τους αγαπάει όλους τους εκατομμύριους ψωλοκόπανους "φίλους" που έχει εκεί. Νομίζεις πως εσύ είσαι κάτι το ξεχωριστό?
Αρχίδια φίλος....αρχίδια τούμπανα και ο παπάς τριανταμία. Αυτή είναι η απάντηση και καλά θα κάνεις να το συνηθίσεις.
Για αυτό λοιπόν όταν βλέπεις θεματάκια να προκύπτουν, να τα συζητάς μαζί της. Και να απαιτείς κατανόηση και σεβασμό και τίποτα άλλο. Και όταν κοντινά και πραγματικά αγαπητά άτομα σου παραθέτουν τη γνώμη τους για την κακή σου σχέση με επιχειρήματα καλά θα κάνεις να τους ακούς και να παίρνεις σοβαρά την άποψή τους.
Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων δε σου λέω να γίνεις ένας χασάπης που δε δίνει ευκαιρίες σε κανέναν. Όχι. Γιατί έτσι θα γίνεις αλλαζόνας, νάρκισσος σαν κάτι μαλάκες που λένε πως θέλουν τον κλώνο του εαυτού τους σε γυναικεία μορφή. Όταν προκύπτει κάποιο πρόβλημα πρώτα θα συζητάς. Αν γίνεις πειστικός και η άλλη έχει έστω και λίγη αξιοπρέπεια για να το αναγνωρίσει και να διορθωθεί τοτε έχει καλώς.
Αν όχι όμως πιάσε τις ενδοφλέβιες ενέσεις χλωροφορμίου ή χλωράλης σε πυκνό διάλυμα βαρβιτουρικών ή κορεσμένου διαλύματος θειικού μαγνησίου και χτύπα τες.
Τερμάτισε τη σχέση σου. Μην περιμένεις τίποτα απο κανέναν και πόσο μάλλον απο αυτήν και απο άτομα σαν και αυτήν. Στην πραγματικότητα μόνο απο εσένα μπορείς να περιμένεις. Μη δένεσαι, μη δίνεις τόπο στην οργή, μη συγχωρείς ελλείψεις σεβασμού προς το πρόσωπό σου. Σταμάτα να θέλεις να πιστεύεις σε αυτήν. Σταμάτα να πιέζεις τον εαυτό σου να βρίσκεται σε καταστάσεις που δεν υπάρχουνε. Σταμάτα να είσαι μαζί της ο καλός τυπάκος που τρώει για πρωινό. Σταμάτα. Βλέπε με τα μάτια σου. Άκου με τα αυτιά σου.
Ευθανασία.
Με αγάπη σε αυτούς που αγάπησαν και δεν "αγαπήθηκαν" όπως τους αρμόζει.
Νέστορας Κεφαλάς
Στο παρόν άρθρο θα αναφερθώ στην πρώτη σχέση που χτίζει ένας άντρας με μια γυναίκα. Όχι τη σχέση που κάνει στο γυμνάσιο ή στο λύκειο, αλλά τη σχέση που δημιουργεί κατα κύριο λόγο ως φοιτητής, κάπου στο πρώτο με δεύτερο έτος και μπορεί και αργότερα για κάποιους, δεν έχει σημασία. Για την πρώτη του σχέση η οποία θα είναι η καθοριστική του σχέση. Σ' αυτή που θα δώσει πολλά και θα πάρει λίγα. Σ' αυτή που θα αναλώσει χρόνο δίχως αντάλαγμα. Σ' αυτή που θα πιστέψει σε όσο δε πίστεψε τίποτα ποτέ του.
Γενικά επικρατεί μέσα σε όλους μας μια νοοτροπία, δεν ξέρω κατα πόσο λάθος ή σωστό είναι αυτό, του στυλ "Δεν πρόκειται οτιδήποτε κακό να συμβεί σε εμένα". Οπώς και για κάθε νέο άτομο είναι τελείως άκυρο να κάνει ασφάλεια ζωής έτσι και αυτό. Έτσι πιστεύουμε και στην πρώτη μας σχέση πως τίποτα δε θα πάει στραβά, πως η πρώτη μας επιλογή είναι και η σωτήρια επιλογή, πως η πρώτη μας κοπέλα δεν έχει την παραμικρή σχέση με όλα αυτά τα τσουλιά που κυκλοφορούν έξω και μαυρίζουν τις ψυχές μας. Αυτό όμως είναι λάθος(τουλάχιστο για μεγάλα ποσοστά).
Σεβαστό ποσοστό γυναικών πριν έρθεις εσύ φίλε μου, όπως πήγα και εγώ στη δική μου πρώτη, έχει γαμηθεί γύρω στις 5 φορές maximum πριν απο εσένα. Μέσα στον παραλογισμό της παρθενίας που έδερνε τις περισσότερες όταν επιχείρησαν να κάνουν την πρώτη τους σχέση, αυτές επέλεξαν άτομα που τους έκαναν τη ζωή κόλαση, επειδή απλά είχαν όμορφα μάτια και συμπεριφορά ταρίφα. Εσύ όμως δεν είσαι έτσι, είσαι ρομαντικός, είσαι καλός, είσαι πιστός, είσαι διαλλακτικός, είσαι ειλικρινής. Επειδή την αγαπάς όπως σου έμαθε η μάνα σου να αγαπάς τις γυναίκες.
Εσύ δίνεις χρόνο σε ασχολίες. Γεμίζεις τη ζωή σου. Εκφράζεσαι. Μέσα απο μουσική, μέσα απο λογοτεχνεία, μέσα απο γυμναστική. Και θέλεις να τα μοιραστείς μαζί της. Θέλεις να της μιλήσεις για τη μέρα σου. Για τη ζωή σου. Επιμένεις. Αλλά δεν τα καταφέρνεις διότι αυτή δε σε καταλαβαίνει. Θεωρεί τις προσπάθειες σου μάταιες και την έκφρασή σου κενή. Αυτή αράζει με τις φίλες της για αιώνιους καφέδες ή καίγεται με το διάβασμα που έχει για τη σχολή. Εσύ όμως θέλεις να πιστέψεις πως αυτή βλέπει σε εσένα τα χαρίσματα αυτά. Το δυναμισμό σου και την εκτόνωση των συναισθημάτων σου (με όποιον τρόπο...). Αλλά δεν το βλέπεις. Εξακολουθέις όμως να το πιστεύεις και να θέλεις να της αφιερώνεις τον πολύτιμό σου χρόνο. Να αφιερώνεις το χρόνο σου σε ένα άτομο που δεν καταλαβαίνει και μάλιστα δε σέβεται το δικό σου χρόνο. Θέλεις να μιλήσεις για κάτι σημαντικό μαζί της. Να εκφράσεις προβληματισμούς που έχεις για την κοινωνία, για τον κόσμο. Να ανεβάσεις το επίπεδο της συζήτησης. Αλλά τη βλέπεις να χασμουριέται και να χαμογελάει ανόητα.
Τη δικαιολογείς..."κουρασμένη θα είναι η καημένη..."
Βλέπεις οτι δεν επιβραβεύεσαι απο αυτό. Βλέπεις προσκόληση στον τάδε πρώην που της φέρθηκε σα ζώο, βλέπεις το μάτι της να παίζει και να φλεράρει ακόμα και όταν είναι έξω μαζί σου. Δεν είναι ειλικρινής απέναντί σου. Εκθέτεις τους προβληματισμούς σου για να συζητηθούν, τους αποφεύγει, λέγοντάς σου πως δε θέλει να μαλώνετε ενώ αν επιμείνεις τότε οι φίλες της θα σε κοιτάζουν με μισό μάτι. Έχεις ακούσει πως παίχτηκε κάτι όσο εσύ έλλειπες με κάποιον άλλον αλλά εσύ δε θέλεις να το πιστέψεις. Σου αραιώνει το σεξ δίχως αιτία. Τα βλέπεις... αλλά αρνείσαι να τα δεχτείς.
Λοιπόν φίλε μου φτάνει. Όλοι μας θέλουμε να πιστεύουμε πως οι δικιές μας καταστάσεις και οι δικές μας σχέσεις δεν έχουν προβλήματα και δε θα αγγίξουν ποτέ την αθλιότητα που δέρνει τον κόσμο μας. Αλλά όχι. Δεν είναι έτσι. Μακάρι να ήταν.
Εσύ φέρεσαι υπέροχα και ανέχεσαι ένα άτομο το οποίο δε σου γυρίζει πίσω ούτε το 30% απο αυτά που δίνεις.
Όλοι μας στην πρώτη μας σχέση πιστεύουμε πως βρήκαμε το άτομο που μας γεμίζει και μας ακούει και μας καταλαβαίνει και μας αγαπάει και άλλες λοιπές μαλακίες. Το "'εταιρόν μας ήμισιν". Ναι μαλακίες είπα, μουνοδουλάρη παπάρα που νομίζεις πως οι πιθανότητες είναι με το μέρος σου και πως το σύμπαν συνομότησε για χάρη σου. Επειδή απλά γαμιέσαι μαζί της και κοιμάσαι μαζί της δε σημαίνει οτι σ' αγαπάει, άσχετα που μπορεί να στο λέει. Για το όνομα του θεού. Γυναίκα είναι. Της αρέσει να λέει οτι "αγαπάει". Αν δεις το facebook της τους αγαπάει όλους τους εκατομμύριους ψωλοκόπανους "φίλους" που έχει εκεί. Νομίζεις πως εσύ είσαι κάτι το ξεχωριστό?
Αρχίδια φίλος....αρχίδια τούμπανα και ο παπάς τριανταμία. Αυτή είναι η απάντηση και καλά θα κάνεις να το συνηθίσεις.
Για αυτό λοιπόν όταν βλέπεις θεματάκια να προκύπτουν, να τα συζητάς μαζί της. Και να απαιτείς κατανόηση και σεβασμό και τίποτα άλλο. Και όταν κοντινά και πραγματικά αγαπητά άτομα σου παραθέτουν τη γνώμη τους για την κακή σου σχέση με επιχειρήματα καλά θα κάνεις να τους ακούς και να παίρνεις σοβαρά την άποψή τους.
Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων δε σου λέω να γίνεις ένας χασάπης που δε δίνει ευκαιρίες σε κανέναν. Όχι. Γιατί έτσι θα γίνεις αλλαζόνας, νάρκισσος σαν κάτι μαλάκες που λένε πως θέλουν τον κλώνο του εαυτού τους σε γυναικεία μορφή. Όταν προκύπτει κάποιο πρόβλημα πρώτα θα συζητάς. Αν γίνεις πειστικός και η άλλη έχει έστω και λίγη αξιοπρέπεια για να το αναγνωρίσει και να διορθωθεί τοτε έχει καλώς.
Αν όχι όμως πιάσε τις ενδοφλέβιες ενέσεις χλωροφορμίου ή χλωράλης σε πυκνό διάλυμα βαρβιτουρικών ή κορεσμένου διαλύματος θειικού μαγνησίου και χτύπα τες.
Τερμάτισε τη σχέση σου. Μην περιμένεις τίποτα απο κανέναν και πόσο μάλλον απο αυτήν και απο άτομα σαν και αυτήν. Στην πραγματικότητα μόνο απο εσένα μπορείς να περιμένεις. Μη δένεσαι, μη δίνεις τόπο στην οργή, μη συγχωρείς ελλείψεις σεβασμού προς το πρόσωπό σου. Σταμάτα να θέλεις να πιστεύεις σε αυτήν. Σταμάτα να πιέζεις τον εαυτό σου να βρίσκεται σε καταστάσεις που δεν υπάρχουνε. Σταμάτα να είσαι μαζί της ο καλός τυπάκος που τρώει για πρωινό. Σταμάτα. Βλέπε με τα μάτια σου. Άκου με τα αυτιά σου.
Ευθανασία.
Με αγάπη σε αυτούς που αγάπησαν και δεν "αγαπήθηκαν" όπως τους αρμόζει.
Νέστορας Κεφαλάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου